Sen “ Varım” dediğinde, önce ben sana kucak açtım ey insanoğlu… Yemek, giymek, içmek istedin… Ocağımda ne varsa sundum, yedin. Kucağımdakileri iplik iplik çekip giydin. Sana okyanuslarca su bağışladım, içtin… Dost bildiğimdin. Güvencemdin önceleri. Sen verdin, ben çoğalttım. Çoğalttım da … Okumaya devam et Hatırla!
“Doğayı ben ağaçlar, çiçekler, böcekler olarak görmüyorum. Doğanın yok edilmesi ağacın, suların yok edilmesiyle ilgili değil. Bu insanoğlunun hüznünü ve kısa süreli mutluluklarla beraber ışığın, renklerin, müziğin, şiirin, hatta tragedyanın; bu doğrultuda masalların da yok edilmesi anlamını taşıyor.” Gürol Sözen, “Mavi Uygarlık” (Söyleşi), 21 Mart 1996 Tarihli Cumhuriyet Kitap Dergisi, İstanbul (Ormanların Gümbürtüsü, Bölüm: Ciddi Bir Gülünç Oyun: Çevresel Etki Değerlendirmesi, Giriş, Sayfa 159) Kırk yılı aşkın bir süredir orman ‘mühendisliği’ yapmaya çalıştığını ifade eden Doç. Dr. Yücel Çağlar; Ormancılığımızın, kırk yılda göz göre göre nereden nereye geldiğine; en duyarlı yurttaşlarımızın bile “tek ağaca bakmaktan ormanı görememelerine”; ormancılık çalışmalarıyla da … Okumaya devam et Ormanların Gümbürtüsü
Mavi, siyah kanatlı kartalım, Bunca zamandır nerelerde uçuyordun? Dağların üzerinde uçuyordum. Her şey sessizdi. (filmde askerlerin, Dersu için söylediği şarkıdan) – Bir şey mi arıyorsun? – Evet, bir mezarı. – Burada henüz kimsenin ölmeye vakti olmadı. Hiç mezar olmadığını görebilirsin. … Okumaya devam et insan ve doğanın hikayesi: Dersu Uzala
“Doğadaki çocuk, soyu tehlike altında olan bir türdür ve çocukların sağlığı ile Yeryüzü’nün sağlığı birbirine sıkı sıkıya bağlıdır.” Richard Louv, Kitap: Doğadaki Son Çocuk Doğaya Açılmak Doğa’nın Dilini Anlamak Okumaya devam et Doğadaki Son Çocuk
mayıs rüzgârı saçlarında, uçuşarak dökülüyor son yapraklar kendine egemen olabildin mi? kuşlar, balıklar kadar doğaya dahilsin, bildin mi? karahindiba tohumları gibi, sabaha karşı gökyüzüne karıştın mı? iğde çiçekleri kokusunda, pencerede gün ışığı, düşlerinde de olsa mayısa battın mı? 2015 yılında şöyle bir not yazmışım bir sekoya 107 metreye kadar büyüyor ben doğduğumdan beri bir sekoya 19.24 metre büyümüş yeryüzü, birbirine bağlı çeşitlilikle dolu gizli bir eşsizlik gibi birbirimize bağlı olduğumuzu önemsediğimizde yarınlar daha iyi olacak yazı, yaprakayse “Türkiye’nin Biyolojik Çeşitliliği Tehlikede” Okumaya devam et mayıs rüzgârı
Banu Kanıbelli & Fridays For Future Turkey’den “Dünya Evim Ve Yanıyorsa” Yangın büyük, o küçük belki Bir sinek kuşu, ismi Kolibri Bir aşağı, bir yukarı kanat çırpıyor Damlalarla su taşıyor Durup seyredene, sorana yanıtı “Elimden gelenin en iyisini yapıyorum.” Dünya … Okumaya devam et Dünya Evim ve Yanıyorsa
fotoğraf yaprakayse (Yazılı Kanyon Tabiat Parkı) paylaşılmış toprak toprak / kapışılmış mâden mâden ve göl göl / ve yazılmış karar karar / tapu tapu heybetli defterlere / nesi var nesi yoksa uğrunda ölünenin * * Hasan Hüseyin Korkmazgil (Ağlasun Ay Şafağı) Bazen yollarını yanlış kişilerin adımlaması öldürür coğrafyaları… Okumaya devam et coğrafya, ruhları bütünleyendir..
Bu çağda kentler büyüdükçe insanlar sıkışıyor. Birbirinin üstüne yapılmış evlerde barınıyorlar. Nerede olduklarını levhalardan anlıyorlar. Zamanı makinelerle kontrol ediyorlar. Hiçbir şeyi tam anlamıyla tüketemiyorlar. Bu yüzden kirleniyorlar. Beton ve demirin kuşatmasındalar. Farkında olmadan sürgünde yaşıyorlar. Her şey hızlı, kirli, paslı. … Okumaya devam et SU, boşa akmaz, hayatın içine akar!
Bir tepenin üzerinde, oturduğumuz kayadan sarkıttığımız ayaklarımızın altındaki manzarayı seyrediyor; mevsimlerden en soğuğunda ıssız denizin beyaz köpüklerini çiğniyor, dalgalarını dinliyor, kendi yaktığımız ateşte ısınıyorsak; derin bir ormanda, biz ormanın içinden geçerken, orman da bizim içimizden geçiyorsa ve bunların hepsi son … Okumaya devam et orman da bizim içimizden geçiyorsa..
Doğal yaşamımızın çeşitliliğini kucaklarken, bir yandan da belirsiz geleceğini göz önünde bulundurmalıyız. Küresel ısınma, konuşma zamanının geride kaldığını gösteriyor. Şimdi harekete geçme zamanı.* *Doğanın Senfonisi (Belgesel Film) fotoğraflar yaprakayse Okumaya devam et Yaralı Dünya
Bahçe mimarı Mevlüt Baysal anlatıyor: “Çankaya Köşkü’nde, bahçesini yapıyordum. Bir gün Atatürk, yaveri ve ben bahçede dolaşıyorduk. Çok ihtiyar ve geniş bir ağacın Atatürk’ün geçeceği yolu kapadığını gördük. Ağacın bir yanı dik bir sırt, diğer yanı suyu çekilmiş bir havuzdu. … Okumaya devam et Sen hayatında böyle bir ağaç yetiştirdin mi ki keseceksin!
“Dün gece rüyamda, sevgimizi benzettiğimiz nehrin kaynağını bulmak için, birlikte yola çıktığımızı gördüm. Yaşlı bir adam yol gösteriyordu. İlerledikçe nehir küçüldü ve küçük derelere bölündü. Aniden, çok uzaklarda, karla kaplı dağların üstünde, yaşlı adam bize yaban otlarının bittiği gölgeli ve nemli bir toprağı işaret etti. Her çim yaprağı, bir parça çiy tutuyordu ve hepsi bir süre sonra çiy damlasını, yumuşak toprağa bırakıyordu. “Bu çayır” dedi yaşlı adam; “nehrin kaynağıdır.” Sen uzandın ve ıslak çimlere dokundun. Elini kaldırdığında birkaç damla yuvarlandı ve gözyaşları gibi toprağa düştü…” Theodoros Angelopoulos (Ağlayan Çayır) “Hiçbir şey sona ermedi, ermez de… Hiçbir şey asla sona ermez…” … Okumaya devam et Denize kavuşamayan nehirlerimizin kaynağı ağlayan çayırlarımızdır..
Çocuklarımız artık doğada fazla zaman geçirmiyor. Açık havada koşturamıyor, arkadaşlarıyla serbest oyunlar oynayamıyorlar. Günümüzde binlerce çocuğun oyundan ve doğadan mahrum bir şekilde büyümesi neşeden, yaratıcılıktan, eleştirel düşünceden yani insan olmayı değerli kılan pek çok şeyden yoksunlaşmalarına neden olmaktadır. Git gide … Okumaya devam et Doğa’nın dilini anlamak
Çocuklar, doğadan uzaklaştıran kent yaşamının boğuculuğundan çok daha fazla etkileniyor. Ev, okul, pc-tv-avm arasına sıkışan küçükler hiperaktivite, obezite gibi sorunlarla yüz yüze kalıyor. Doğada birlikte zaman geçirmek, yürümek, ağaç dikmek gibi küçük etkinliklerin bile büyük yararı var. Araştırmalar, bunun onların … Okumaya devam et Doğaya Açılmak
“Tabiata saygı, aklın vicdanıdır.” Mustafa Kemal ATATÜRK Çocuklara Okutalım Eskiler, yaşlı ağaçları kesmek için ormanlara giderken baltanın ağzını bir kumaş parçasıyla sıkıca örtermiş. Bunu biliyor muydunuz? Çünkü ağaçların, bizim bilmediğimiz yaşama gücü, oduncunun elinde o kesici aleti görünce korkudan bir … Okumaya devam et Atatürk’ü Ağlatan Ağaç
son kuşlar da uçup gitmeden 